Na sesji 21 marca 2013 r. Rada Gminy w Siennicy podjęła uchwałę, w której określiła, udostępnione dla operatorów i przewoźników, przystanki komunikacyjne, których gmina jest właścicielem lub zarządzającym, oraz ustaliła warunki i zasady korzystania z tych przystanków. Jako podstawę prawną do podjęcia uchwały rada wskazała art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Zgodnie z tym przepisem organizowanie publicznego transportu zbiorowego polega m.in. na określeniu przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest JST, udostępnionych dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów, a określenie przystanków komunikacyjnych i dworców oraz warunków i zasad korzystania następuje w drodze uchwały, podjętej przez właściwy organ danej JST.
W ust. 4 i 5 rozdziału I załącznika nr 2 do uchwały w ramach warunków i zasad korzystania z przystanków rada zawarła postanowienie, którym określiła, iż do wniosku, na podstawie którego zawierana jest umowa między operatorem lub przewoźnikiem a gminą Siennica należy dołączyć proponowany rozkład jazdy oraz mapę z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami. Jednocześnie wskazała w ust. 5 rozdziału, że umowa będzie zawarta na okres ważności zezwolenia i określi między innymi: ilość zatrzymań środka transportu na przystankach, wykaz obsługiwanych przystanków według rozkładu jazdy oraz termin i sposób wnoszenia opłat.
Zdaniem wojewody wskazana wyżej regulacja nie mieści się w treści upoważnienia wynikającego z dyspozycji art. 15 ust. 2 ustawy. Przepis art. 15 ust. 2 w związku z ust. 1 pkt 6 upoważnia radę gminy do podjęcia uchwały mającej rangę aktu prawa miejscowego. Wydając akty będące źródłem prawa powszechnie obowiązującego na terenie JST, organy tych jednostek obowiązane są przestrzegać zakresu udzielonej przez ustawodawcę delegacji zawartej w ustawie. Każde unormowanie wykraczające poza udzielone upoważnienie ustawowe stanowi naruszenie konstytucyjnych warunków legalności aktu prawa miejscowego wydanego na podstawie delegacji ustawowej.
Wykroczenie poza upoważnienie
W ust. 3 rozdziału II załącznika nr 2 do uchwały rada gminy określiła, iż rozkłady jazdy środków transportu poszczególnych przedsiębiorców są podawane do publicznej wiadomości na wszystkich wymienionych w rozkładzie jazdy przystankach komunikacyjnych, a każdy rozkład jazdy zawiera nazwę operatora lub przewoźnika i ewentualnie jego logo. Z kolei w ust. 8 rozdziału II załącznika nr 2 do uchwały rada gminy zobowiązała przedsiębiorcę korzystającego z przystanku do powiadamiania zarządzającego przystankami o zmianie rozkładu jazdy i ilości przystanków, z których korzysta. Postanowienie ust. 3 i 8 rozdziału II załącznika nr 2 do uchwały, wykracza poza delegację określoną w art. 15 ust. 2 ustawy. Ponadto, obowiązek przewoźnika zgłaszania zmian rozkładu jazdy oraz zmian połączeń komunikacyjnych z określeniem przystanków komunikacyjnymi, wynika z art. 32 ust. 6 ustawy. Przewoźnik na podstawie wskazanego wyżej przepisu zobowiązany jest niezwłocznie poinformować gminy, na obszarze których położone są przystanki m.in. o dokonywanych zmianach rozkładu jazdy i zmianach dotyczących schematu połączeń komunikacyjnych z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami komunikacyjnymi.
Powtarzanie zapisów ustawy
W orzecznictwie sądów administracyjnych wielokrotnie wskazywano, że powtórzenia i modyfikacje, jako wysoce dezinformujące, stanowią istotne naruszenie prawa (wyrok NSA z 16 czerwca 1992 r., ONSA 1993/2/44). Trzeba bowiem liczyć się z tym, że powtórzony czy zmodyfikowany przepis będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go zamieszczono, co może prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji prawodawcy. W takim kontekście, praktyka powtarzania i modyfikacji w aktach prawnych przepisów zawartych w aktach hierarchicznie wyższych, należy uznać za niedopuszczalną.
