Wojewoda złożył skargę na uchwałę rady miejskiej w sprawie uchwalenia zmian w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Zarzucił naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 3 i pkt 10 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (DzU z 2023 r. poz. 977, z późn. zm., dalej: ustawa), w związku z § 4 pkt 3 i pkt 11 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z 17 grudnia 2021 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (DzU z 2021 r. poz. 2404, dalej: rozporządzenie), polegające na przekroczeniu kompetencji do określenia zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego oraz zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej – poprzez ustalenie, bez podstawy prawnej, nakazów dotyczących instalowania urządzeń oczyszczających wody odpadowe i roztopowe, tj. separatorów i osadników na terenach, na których istnieje niebezpieczeństwo zanieczyszczenia wód opadowych substancjami ropopochodnymi lub innymi substancjami toksycznymi oraz nakazów dotyczących podczyszczania wód opadowych i roztopowych.
Sąd podzielił zdanie wojewody i orzekł, że upoważnienie rady gminy do wprowadzenia do planu miejscowego regulacji nakładających obowiązki w zakresie sposobu zabezpieczenia terenu przed substancjami ropopochodnymi lub innymi substancjami chemicznymi (przez ich utwardzenie i skanalizowanie), a także neutralizowania tych zanieczyszczeń przed ich wprowadzeniem do kanalizacji, nie znajduje umocowania w przepisach ustawy. W szczególności nie wynika ono z art. 15 ust. 2 pkt 3, uprawniającego do określania w planie zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu, uszczegółowionego w § 4 ust. 3 rozporządzenia, ani też z art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy, uprawniającego do określenia zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, uszczegółowionego treścią § 4 pkt 9 rozporządzenia.
Sąd wyjaśnił, że w granicach uprawnień przyznanych tymi przepisami – także ze względu na regulacje prawne zawarte w odrębnych przepisach – nie mieszczą się kompetencje rady do nakładania w planie miejscowym wskazanych obowiązków na inne podmioty. Obowiązki dotyczące oczyszczania ścieków przemysłowych przed wprowadzeniem ich do kanalizacji sanitarnej uregulowane zostały w przepisach odrębnych, określających tryb nakładania tych obowiązków.
W konsekwencji sąd uznał, że zakwestionowane uregulowanie uchwały nie ma ustawowej podstawy prawnej i wykracza poza sferę, którą rada gminy może regulować w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Wyrok WSA we Wrocławiu z 16 maja 2024 r., sygn. akt II SA/Wr 124/24
