Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło postanowienie wójta o negatywnym zaopiniowaniu kierunku oraz terminu rekultywacji i zagospodarowania gruntów po eksploatacji surowców ilastych ceramiki budowlanej w części złoża położonego w miejscowości X, a dotyczącego rolnego kierunku rekultywacji i zagospodarowania gruntów na powierzchni około 101.965 mkw. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
W ustawowym terminie wójt gminy wniósł skargę na powyższe postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał jednak, że skarga podlega odrzuceniu. Wyjaśnił przy tym, że stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. DzU z 2022 r. poz. 329 – dalej w skrócie: ppsa) sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Zgodnie z art. 50 § 1 ppsa uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Natomiast zgodnie z art. 50 § 2 uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Dalej sąd wyjaśnia, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalony jest pogląd, że powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej (lub postanowienia) wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego bądź sądowoadministracyjnego. Jednostka samorządu terytorialnego nie ma w takim postępowaniu legitymacji procesowej strony, nie jest również podmiotem uprawnionym do zaskarżania decyzji administracyjnych (zob. w szczególności uchwałę 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 maja 2003 r., sygn. akt I OPS 1/03, podobnie w postanowieniach: WSA w Poznaniu z 9 października 2018 r., sygn. akt IV SA/Po 900/18; WSA w Rzeszowie z 8 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Rz 1392/17, WSA w Krakowie z 15 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 1290/16, WSA w Warszawie z 3 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 107/14).
Dopuszczenie możliwości złożenia skargi do sądu administracyjnego przez organ I instancji doprowadziłoby do sytuacji, w której stronami postępowania sądowego byłyby dwa organy administracji publicznej orzekające w sprawie. Postępowanie sądowoadministracyjne nie może zaś służyć rozstrzyganiu sporów na tle odmiennych poglądów pomiędzy organami różnych szczebli.
W niniejszej sprawie oznacza to, że wójt gminy, działający w sprawie jako organ I instancji, nie może kwestionować postanowienia wydanego w tej samej sprawie przez organ wyższego stopnia, tj. Samorządowe Kolegium Odwoławcze. W ustawowej roli organu orzekającego nie ma bowiem miejsca na jego własny interes prawny lub obowiązek, nawet gdy w rzeczywistości decyzja ta (postanowienie) dotyka bezpośrednio lub pośrednio jego praw i obowiązków (zob. postanowienie WSA we Wrocławiu z 6 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 941/09).
Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 14 kwietnia 2022 r. sygn. akt II SA/Rz 267/22
