Prezydent miasta decyzją cofnął przedsiębiorcy zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5 proc. alkoholu oraz piwa. W uzasadnieniu wskazał, że powodem jest udokumentowana sprzedaż alkoholu osobie nietrzeźwej, co ujawnili policjanci wyczuwając woń alkoholu (późniejsze badanie alkomatem potwierdziło przypuszczenia policjantów) od osoby, która zrobiła zakupy w sklepie (miała paragon za zakup). Tymczasem, jak wskazuje art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zezwolenie na sprzedaż alkoholu cofa się w przypadku sprzedaży i podawania alkoholu osobom nietrzeźwym.
W odwołaniu od decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego przedsiębiorca zarzucił prezydentowi błędną interpretację przepisu art. 18 ust. 1 i art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy poprzez wadliwe – jego zdaniem – ustalenie zaistnienia czynu zabronionego. Wskazał, że jedyną wonią, którą dało się wyczuć od osoby kupującej alkohol była nieświeżość. Przedsiębiorca zażądał ponownego przesłuchanie ekspedientki, która zdaniem strony nie miała przesłanek dla uznania, że przyczyną zachowania klienta nie były problemy zdrowotne wynikające z wieku.
SKO stwierdził, że świadkowie złożyli stosowne wyjaśnienia, wobec czego nie ma potrzeby dokonywania dalszych przesłuchań. Przedsiębiorca złożył więc skargę do WSA w Poznaniu.
Sąd uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Wyjaśniając decyzję wskazał, że zgodnie z wyrokiem NSA z 27 września 2005 r. (sygn. akt II GSK 148/05) „Skoro w myśl art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a omawianej ustawy «organ zezwalający» zobligowany został do cofnięcia udzielonego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych «w przypadku» nieprzestrzegania określonych w ustawie zasad sprzedaży napojów alkoholowych, a w szczególności sprzedaży i podawania napojów alkoholowych osobom nieletnim, to przyjąć należy, iż chodzi o każdy taki przypadek, nawet jeżeli ma wymiar jednostkowy (pojedynczego zdarzenia). Zastosowanie w cytowanym przepisie liczby mnogiej ogranicza się wyłącznie do wskazania (podkreślenia), że zasad sprzedaży napojów alkoholowych jest wiele. Nie oznacza to jednak, iż wiele też musi zaistnieć przypadków «nieprzestrzegania» zasad sprzedaży napojów alkoholowych, aby wystąpiła konieczność zastosowania sankcji w postaci cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. W podanym kontekście słowo «nieprzestrzeganie» nie może być tłumaczone jako łączące się z wymogiem przyporządkowania go tylko do liczby mnogiej złamania zasad(y) sprzedaży napojów alkoholowych. W rezultacie, jeżeli choćby tylko raz stwierdzony zostanie przypadek złamania zasad(y) sprzedaży napojów alkoholowych określonych w ustawie, obowiązkiem organu zezwalającego jest cofnięcie wydanego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Na podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży napojów alkoholowych spoczywa obowiązek zorganizowania jej w taki sposób, aby nie zaistniał jakikolwiek przypadek złamania zasad(y) sprzedaży napojów alkoholowych określonych w ustawie”.
Zdaniem sądu, w omawianej sprawie ustalono złamanie przytoczonej zasady, co zostało udokumentowane przez policjantów. Nie było zatem potrzeby, by świadkowie ponownie składali wyjaśnienia.
Ostatecznie sąd uznał, że zgromadzony materiał dowodowy dał podstawy do uznania, że organy zasadnie orzekły o cofnięciu zezwolenia na sprzedaż alkoholu. Skoro został stwierdzony przypadek sprzedaży alkoholu osobie nietrzeźwej, obowiązkiem organu zezwalającego było cofnięcie wydanego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.
