Mieszkaniec zarzucił Wojewódzkiemu Inspektoratowi Nadzoru Budowlanego w B. i powiatowemu inspektorowi nadzoru budowlanego w W.M. przewlekłość i bezczynność w postępowaniu administracyjnym w sprawie samowoli budowlanej popełnionej przez J.P. przy budowie budynku obory. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego w W.M. w swojej odpowiedzi na skargę zwrócił uwagę na fakt, że skarga została wniesiona w okresie zawieszonego postępowania, którego przewlekłość strona skarży i w którym bezczynność organowi zarzuca. Postępowanie legalizacyjne w sprawie zostało zawieszone z uwagi na prowadzone przed wójtem gminy S. postępowanie w sprawie warunków zabudowy działki inwestora. Podjęcie decyzji przez wójta było konieczne do podjęcia merytorycznego rozstrzygnięcia. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku stwierdził co prawda, że postępowanie w sprawie było prowadzone w sposób przewlekły, ale ostatecznie skargę oddalił.
Bezczynność organu
Z bezczynnością organu administracji mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale – mimo istnienia ustawowego obowiązku – nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji lub postanowienia.
Dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie mają znaczenia powody, dla których określony akt (decyzja, postanowienie lub inny akt) nie został podjęty lub czynność nie została dokonana, w szczególności czy bezczynność organu spowodowana została zawinioną czy niezawinioną opieszałością organu, czy jest następstwem przeświadczenia organu, że stosowny akt (lub czynność) nie powinien być podjęty, bo występują negatywne przesłanki do wydania aktu. Ponadto skarga na bezczynność organu może być wniesiona dopiero po upływie terminu do załatwienia sprawy.
Skarga na bezczynność a zawieszenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie mógł uznać skargi na bezczynność, gdyż była ona wniesiona w okresie pozostawania postępowania w zawieszeniu. Ponadto legalność podstaw tego zawieszenia była przedmiotem kontroli instancyjnej w postępowaniu administracyjnym oraz sądowym w WSA w Warszawie. W uwzględnieniu takiej skargi sąd ma obowiązek zobowiązania organu do wydania w określonym terminie aktu. Koniecznym zaś warunkiem dla takiego zobowiązania jest stwierdzenie, że bieg terminów do załatwienia sprawy przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego nie jest wstrzymany. Z mocy art. 103 kodeksu postępowania administracyjnego zawieszenie postępowania wstrzymuje bieg terminów przewidzianych w kodeksie. Trafnie ujął ten temat NSA w uzasadnieniu wyroku z 21.04.2012 r., sygn. akt I OSK 586/11: ze względu na zawieszenie postępowania administracyjnego organ nie pozostaje w bezczynności, bowiem zawieszenie postępowania to taki stan, w którym nadal istnieją powstałe w postępowaniu stosunki prawnoprocesowe, ale tok postępowania ulega wstrzymaniu, sprawa „spoczywa” bez biegu i w zasadzie żadne czynności procesowe nie są podejmowane i żadne terminy nie biegną.
Wyrok WSA w Białymstoku z 29 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SAB/Bk 73/12
