Uchwałą rada gminy A zaliczyła do kategorii dróg gminnych drogę stanowiącą działki w obrębie geodezyjnym miasta A. Skargę na powyższą uchwałę wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wojewoda uznając, że rada gminy naruszyła art. 94 Konstytucji RP oraz art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Wojewoda wyjaśnił w skardze, że organy samorządu terytorialnego stanowią akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Gminie przysługuje zatem prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze tej gminy. W ocenie wojewody rada gminy A podjęła zatem uchwałę wykraczająca poza przysługujące jej kompetencje. Uchwała określa bowiem kategorię drogi stanowiącej co prawda własność gminy A, ale zlokalizowanej na terenie sąsiedniej jednostki samorządu terytorialnego – miasta A.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik rady gminy wniósł o jej oddalenie. Stanął na stanowisku, że fakt przysługiwania prawa własności do działek upoważniał gminę do podjęcia uchwały. Wskazano także, że podjęcie uchwały było celowe i konieczne. Droga łączy się bowiem z drogą publiczną przebiegającą przez obszar administracyjny gminy A, leżący w sąsiedztwie obwodnicy miasta A, który zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczony jest pod inwestycje gospodarcze. Tereny te cieszą się dużym zainteresowaniem – tłumaczył w swoim piśmie pełnomocnik. Podjęta uchwała miała poprawić komunikację do miasta S. oraz placówek instytucji publicznych, a także ośrodków gospodarczych regionu oraz poprawę połączeń lokalnych z drogami publicznymi wyższej kategorii, w tym przypadku z drogą wojewódzką.
Sąd przyznał jednak rację wojewodzie. Wyjaśnił, że rada gminy A podjęła omawianą uchwałę powołując się na art. 7 ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, zgodnie z którym zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu.
Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy. Powyższa regulacja stanowi wyraz wynikającej z art. 94 Konstytucji RP zasady, że organy samorządu terytorialnego podejmują akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów, na postawie i w granicach upoważnień ustawowych zawartych w ustawie.
Odpowiadając na argumenty rady gminy sąd uznał, że gmina może wobec omawianych działek realizować swoje uprawnienia właścicielskie. Nie jest jednak uprawniona do stanowienia aktów prawa miejscowego. Z mocy prawa kompetencja ta należy tylko i wyłącznie do organów gminy, na obszarze której działki te się fizycznie znajdują.
(Wyrok WSA w Gdańsku z 12 stycznia 2017 r., sygn. akt III SA/Gd 978/16)
