W przyszłym roku ma wejść w życie nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Obecnie analizowane są uwagi zgłoszone podczas konsultacji społecznych. Nowe przepisy wprowadzą szereg zmian, które w znacznym stopniu wzmocnią kompetencje władz gminnych w zakresie planowania przestrzennego. Pozwolą gminom efektywnie walczyć z chaosem przestrzennym, który już w tej chwili generuje koszty w wysokości 84,3 mld zł rocznie.
Zasadniczą zmianą będzie zastąpienie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy - planem ogólnym gminy. To akt planistyczny o charakterze prawa miejscowego, który będzie stanowił ramy kontrolowanego rozwoju przestrzennego gminy zarówno w oparciu o plany miejscowe, jak i decyzje o warunkach zabudowy. Dzięki temu rozwiązaniu system będzie w końcu spójny, ponieważ najważniejsze dokumenty planistyczne będą ze sobą powiązane.
Przy opracowywaniu dokumentu, sporządzający go będą opierać się między innymi na polityce przestrzennej gminy zawartej w strategii rozwoju gminy, ustaleniach planu zagospodarowania przestrzennego województwa czy uwarunkowaniach wynikających m.in. z występowania terenów chronionych, cennych lub zagrożonych negatywnymi zjawiskami.
Przyjęcie planu ogólnego należeć będzie do władz gminnych, ale w proces jego tworzenia będą zaangażowani też mieszkańcy.
Rodzaje stref planistycznych
W planie ogólnym obszar gminy (z wyłączeniem terenów zamkniętych) może zostać podzielony na dwanaście rodzajów stref planistycznych:
1. Strefa wielofunkcyjna z zabudową mieszkaniową wielorodzinną;
2. Strefa wielofunkcyjna z zabudową mieszkaniową jednorodzinną;
3. Strefa wielofunkcyjna z zabudową zagrodową;
4. Strefa usługowa;
5. Strefa handlu wielkopowierzchniowego;
6. Strefa gospodarcza;
7. Strefa infrastrukturalna;
8. Strefa zieleni i rekreacji;
9. Strefa cmentarzy;
10. Strefa górnictwa;
11. Strefa otwarta;
12. Strefa komunikacyjna.
Pozostałe zmiany
Dzięki powiązaniu strategicznych dokumentów zniknie problem różnych ustaleń w nich zawartych, co przełoży się z kolei na przejrzystość i czytelność całego systemu planowania, nie tylko na szczeblu gminnym.
Do systemu planowania wprowadzone zostanie nowe narzędzie – zintegrowany plan inwestycyjny (ZPI). Stanowi on znaczną modyfikację rozwiązań ustawy o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących. ZPI będzie szczególnym rodzajem planu miejscowego, którego sporządzenie będzie powiązane z podpisaniem umowy urbanistycznej. Określi ona obowiązki zarówno inwestora jak i gminy, ustalone przez obie strony w procesie negocjacji. Co ważne, w ustawie nie będzie ograniczonego katalogu przedsięwzięć, dla których można sporządzić taki plan. Procedura podkreśli głos społeczeństwa, ponieważ przeprowadzane będą konsultacje społeczne, jak w przypadku każdego miejscowego planu.
Chaos przestrzenny kosztuje 84,3 miliardy zł rocznie
Istotnym celem nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest walka z chaosem przestrzennym w naszym kraju. Zjawisko to powoduje bardzo wysokie koszty, które uderzają nie tylko w gminy, ale przede wszystkim w samych mieszkańców. Obniżają również jakość życia.
Mowa tutaj o kosztach związanych z transportem, dojazdach do pracy , czy nakładach na budowę i utrzymanie nadprogramowych dróg oraz sieci wodno-kanalizacyjnych. Koszty chaosu przestrzennego dotykają również sektor rolnictwa, rynku nieruchomości oraz środowiska przyrodniczego.
Więcej informacji o reformie planowania przestrzennego znajdziesz na stronie: mojemiejsce.gov.pl