Pracownicze Plany Kapitałowe to powszechny i dobrowolny dla pracowników system oszczędzania. Wpłaty do tego systemu finansuje, oprócz pracownika, także pracodawca. Dokłada się do niego również państwo. System obejmuje automatycznie osoby zatrudnione, a więc m.in. pracowników i zleceniobiorców (podlegających obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym) w wieku od 18 do ukończenia 55. roku życia. Osoby starsze - między 55. a 70. rokiem życia - przystępują do programu na swój wniosek. Indywidualne rachunki PPK są prowadzone przez instytucję finansową, wybraną wspólnie przez stronę pracowniczą i pracodawcę. Każdy z pracowników ma dostęp do swojego rachunkuPPK i może na bieżąco kontrolować stan oszczędności. Może również wskazać, jak mają być inwestowane jego pieniądze.
OSZCZĘDNOŚCI Z TRZECH ŹRÓDEŁ
Oszczędności w PPK są finansowane z trzech źródeł: przez pracownika (od 2% do 4% wynagrodzenia), przez pracodawcę (minimum 1,5% do 4% wynagrodzenia) oraz przez państwo. To tak, jakby pracownik otrzymał podwyżkę tylko dlatego, że zdecydował się pozostać w programie. Jeśli wynagrodzenie pracownika - osiągane w danym miesiącu z różnych źródeł - nie przekracza 120% aktualnie obowiązującego minimalnego wynagrodzenia, pracownik może obniżyć swoją wpłatę do PPK nawet do 0,5%. Dodatkowo państwo, po spełnieniu przez uczestnika PPK warunków określonych w ustawie o PPK, co roku wpłaca na jego indywidualny rachunek 240 zł dopłaty rocznej oraz jednorazowo wpłatę powitalną w wysokości 250 zł. Środki te są własnością uczestnika PPK, tak samo jak jego dom, samochód czy pieniądze w banku.Nie zapominajmy także, że oszczędności w PPK podlegają dziedziczeniu oraz wchodzą w skład wspólności majątkowej.
WYPŁATA ŚRODKÓW
Zgromadzone w PPK środki można wypłacić w każdej chwili. Należy jednak wówczas liczyć się z utratą dopłat od państwa i koniecznością zapłaty tzw. podatku Belki (podatku od zysków kapitałowych wypracowanych przez fundusz). Potrąceń nie ma zasadniczo w trzech przypadkach. Pierwszy z nich to oszczędzanie do ukończenia 60. roku życia, a następnie wypłata 25% środków i rozłożenie pozostałych 75% na minimum 120 miesięcznych rat (lub wypłata całości w co najmniej 120 ratach). Taki sposób wypłaty pozwala na skorzystanie ze wszystkich zgromadzonych oszczędności, bez obowiązku zapłaty podatku od zysków kapitałowych. Do 25% środków, bez opodatkowania, możemy wypłacić (przed lub po 60. roku życia) w przypadku poważnego zachorowania swojego, małżonka lub dziecka. Do 100% oszczędności wypłacimy też, jeśli potrzebujemy środków na pokrycie wkładu własnego przy kredycie np. na zakup mieszkania, z tym, że wniosek o taką wypłatę można złożyć tylko do ukończenia 45 lat i wypłacone na ten cel środki muszą zostać zwrócone na rachunek PPK w ciągu 15 lat od ich wypłaty.
ZWROT PRZED 60. ROKIEM ŻYCIA
Jeśli nie chcemy czekać i wypłacimy pieniądze w dowolnym momencie przed 60. rokiem życia, i tak możemy zyskać. Taka wypłata nazywa się „zwrotem”. Co istotne, nie trzeba przy tym rezygnować z PPK – można dokonać zwrotu pieniędzy i oszczędzać dalej, korzystając z wpłat pracodawcy.
Przy zwrocie pracownik musi liczyć się jednak z pewnymi pomniejszeniami. Nie dostanie bowiem wówczas środków pochodzących z dopłat ze strony państwa: wpłaty powitalnej i dopłat rocznych (które miały być premią za długoletnie oszczędzanie). Zyski, wypracowane dodatkowo przez fundusz pracownika, zostaną pomniejszone o podatek Belki (19%). Dodatkowo 30% środków pochodzących z wpłat pracodawcy zostanie zapisane na indywidualnym rachunku pracownika w ZUS jako jego składka emerytalna.
Przyjmijmy, że pracownik zarabiający 4000 zł brutto, który nie ma ukończonych 60 lat, postanawia po miesiącu wypłacić pieniądze, czyli dokonać zwrotu. Sam wpłaca 2% wynagrodzenia, a pracodawca 1,5%. Przez ten czas fundusz pracownika nie stracił ale też nie wypracował dodatkowych pieniędzy, a kwota za zarządzanie rachunkiem ma wartości groszowe. Po miesiącu oszczędzania pracownik ten, wpłacając 80 złotych, otrzyma ok. 122 złote, a 18 zł zostanie zapisane na jego indywidualnym rachunku w ZUS. Jak widać, nawet wypłacając co miesiąc, można zyskać ponad 50% więcej, niż gdyby odkładało sięsamemu. Przelanie środków na wskazane konto, to jedno kliknięcie na indywidualnym rachunku PPK, bez wiedzy pracodawcy.
Dobrowolność programu to także m.in. możliwość rezygnacji z oszczędzania w każdej chwili, a następnie możliwość powrotu do finansowania wpłat do PPK. Pracownik nie musi w tym celu wykonywać żadnych skomplikowanych czynności, wystarczy, że złoży pracodawcy deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK albo wniosek o ich dokonywanie.
DLACZEGO WARTO?
Wskazuje się, że aktualnie na jednego emeryta pracują 4 osoby, za 25 lat będzie to już tylko 2 pracowników, a wysokość naszych emerytur może wynosić nawet 25% ostatniej pensji. Poza tym – żyjemy dłużej. Tylko od nas i od tego, jak zadbamy o nasze finanse, będzie zależeć jakość naszego życia po zakończeniu aktywności zawodowej.
Brak wiedzy o programie Pracowniczych Planów Kapitałowychsprawia, że niektórzy kojarzą go z otwartymi funduszami emerytalnymi. Nic bardziej mylnego! PPK nie jest programem emerytalnym, a oszczędnościowym. Owszem, głównym założeniem programu jest wsparcie finansowe pracowników, gdy zakończą swoją aktywność zawodową, ale na tym podobieństwa się kończą. Zgromadzone środki są prywatną własnością oszczędzających, mogą wypłacić je w każdej chwili.
Więcej informacji o programie można znaleźć na oficjalnej stronie Pracowniczych Planów Kapitałowych www.MojePPK.pl oraz pod numerem infolinii: 800 775 775. PFR Portal PPK oferuje także bezpłatne szkolenia dla pracowników i pracodawców. Dowiedz się więcej i przekonaj się, że warto być w PPK.
