Prawo

Nazwa przedsiębiorcy na fakturze to nie tajemnica

W odniesieniu do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, przedsiębiorcy nie może być mowy o tak szerokiej prywatności, jak w odniesieniu do osoby fizycznej. Podmiot realizujący usługę na rzecz organu państwa poniekąd zgadza się, akceptuje ograniczenie swojej prywatności. Dane o kontrahentach organu państwa, takie jak ich imiona i nazwiska lub nazwa, podlegają udostępnieniu w trybie informacji publicznej i nie podlegają wyłączeniu z uwagi na prywatność tych osób wskazaną w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Mieszkaniec zwrócił się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o udostępnienie kopii zleceń i zamówień dokonanych przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego wraz z kopiami faktur wystawionych organowi przez te podmioty za wykonane usługi.

 

Inspektor przekazał zanonimizowane kopie faktur VAT. Jednocześnie organ decyzją odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie informacji zawartej na fakturze dotyczącej podmiotów, którym zostały wypłacone środki za wykonane opinie prawne. Zdaniem organu dane podmiotu wystawiającego fakturę podlegają ochronie. Choć informacje dotyczące prywatności lub tajemnicy przedsiębiorcy, czy też inne prawem chronione tajemnice mogą stać się informacjami publicznymi ze względu na szeroko pojęty kontakt tych podmiotów z organami władzy publicznej czy to w ramach prowadzonego postępowania, czy jak w sprawie ze względu na wystawienie faktury z obowiązkiem zapłaty przez organ administracji publicznej, nie oznacza to jednak – w opini PINB – wyłączenia stosowania art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W sprawie – zdaniem organu – znajduje zastosowanie przepis art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zgodnie z którym prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.

 

Innego zdania był sąd rozpatrujący sprawę. W ocenie składu orzekającego stanowisko to nie może oprzeć się krytyce, bowiem przepis art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowi, iż prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. W sprawie nie mamy do czynienia z prywatnością osoby fizycznej, ponieważ podmiot realizujący usługę na rzecz organu państwa, który wystawił temu organowi fakturę to przedsiębiorca, czyli chociażby osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Taki podmiot chroni jedynie tajemnica przedsiębiorcy, która – zgodnie z ugruntowanymi poglądami judykatury – rozciąga się na nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Zdaniem sądu, tajemnica przedsiębiorcy nie rozciąga się w szczególności na firmę (czyli nazwę), formę organizacyjno-prawną, siedzibę czy przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej.

 

Sąd reprezentuje pogląd, iż przy kolizji prawa do informacji z prawem do ochrony danych osobowych, należy przyznać priorytet prawu do informacji publicznej. Zważywszy, że w ramach gospodarki rynkowej nie istnieje przymus zawierania umów z podmiotami publicznymi, dlatego podmiot (w tym osoba fizyczna), zawierając umowę cywilnoprawną z podmiotem publicznym, nie może oczekiwać, że w zakresie takich danych, jak imię i nazwisko lub firma, przedmiot umowy, wysokość wynagrodzenia, zachowa prawo do prywatności.

(Wyrok WSA w Łodzi z 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Łd 100/17)

 

 

Aby zapewnić prawidłowe działanie i wygląd niniejszego serwisu oraz aby go stale ulepszać, stosujemy takie technologie jak pliki cookie oraz usługi firm Adobe oraz Google. Ponieważ cenimy Twoją prywatność, prosimy o zgodę na wykorzystanie tych technologii.

Zgoda na wszystkie
Zgoda na wybrane