Prezydent miasta nałoży ł podatek na nieruchomość pozbawioną części dachu należącą do Spółki. Ta decyzję zaskarżyła do samorządowego kolegium odwoławczego, który zdecydował o utrzymaniu jej w mocy. W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że obiekt budowlany mieszczący się w definicji budynku zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych pozostaje budynkiem w rozumieniu przepisów tej ustawy nawet wówczas, gdy ze względów technicznych, prawnych czy faktycznych nie jest i nie może być wykorzystywany, w tym zgodnie z jego przeznaczeniem. Ponadto w ocenie SKO, jeżeli obiekt budowlany posiada dach nawet w części, zaś w pozostałej jest jego pozbawiony – bez względu na przyczyny – to, jako budynek, podlega opodatkowaniu w całości. Skoro istnieje jedna konstrukcja budowlana (jeden obiekt budowlany), to brak jest podstaw prawnych do tego, aby wyodrębnić z niej część spełniającą kryteria budynku i część nim niebędącą. Z rozstrzygnięciem takim nie zgodziła się Spółka, w związku z czym skierowała skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Ten przyznał rację właścicielom nieruchomości.
Definicja budynku
Jak zauważył WSA, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych budynek to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przywołana definicja budynku wskazuje zatem, że aby obiekt budowlany mógł stanowić przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości, musi spełniać cztery przesłanki, a mianowicie: musi być trwale związany z gruntem, winien być wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, musi posiadać fundamenty, a także dach. Wszystkie wskazane przesłanki muszą być spełnione łącznie. Brak choćby jednej z nich lub spełnienie jednej z nich tylko w części powoduje, że niemożliwe jest zakwalifikowanie danego obiektu do kategorii budynku.
Definicja a opodatkowanie
Zgodnie z powyższą definicją należy uznać , że jedynie zaistnienie wszystkich czterech przesłanek łącznie pozwala na opodatkowanie takiego obiektu budowlanego podatkiem od nieruchomości. W sytuacji gdy ustawodawca wprowadza do systemu podatku od nieruchomości definicję normatywną budynku i ustanawia jej istotne przesłanki nie można uznać, że spełnienie jednej z przesłanek tylko w części pozwala na przyjęcie, że taki obiekt jest budynkiem. Pojęcie część w rozumieniu języka potocznego to jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości, to co jest wynikiem podziału – uznał sąd. I dodał: - Jeżeli zatem budynek posiada tylko część dachu, nie można uznać, że budynek posiada dach. W przypadku połowy dachu można jedynie stwierdzić, że budynek posiada dach w 50 proc. Pięćdziesiąt procent dachu to co najwyżej część dachu. Nie ulega zatem wątpliwości, że część to nie całość, a część dachu, to nie cały dach. Budynek, który posiada tylko część dachu, nie spełnia warunków definicji, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 1 wyżej wspomnianej ustawy, która za budynek uznaje obiekt, który posiada dach. Literalna wykładnia omawianej definicji prowadzi do jednoznacznego wniosku, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlega budynek, który posiada dach.
Zdaniem sądu nie można uznać, wbrew ustawodawcy, że mimo zaistnienia tylko części jednej z istotnych dla definicji budynku przesłanek, dochodzi do skonkretyzowania przedmiotu opodatkowania podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Takie stanowisko prowadziłoby do naruszenia konstytucji w zakresie jej art. 217, z którego wynika obowiązek prawodawcy sprecyzowania w ustawie m.in. przedmiotu opodatkowania.
Wyrok WSA w Bydgoszczy z 12 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 793/13
