Celem projektowanej regulacji ma być zapewnienie gwarancji przestrzegania praw i wolności konstytucyjnych poprzez unormowanie zasad prowadzenia monitoringu wizyjnego oraz określenie praw osób, których wizerunki są obserwowane, rejestrowane lub przetwarzane w sposób umożliwiający identyfikację ich tożsamości.
Projekt założeń wprowadza trzy różne reżimy funkcjonowania monitoringu wizyjnego w zależności od kategorii przestrzeni, w których monitoring może być prowadzony.
1) Monitoring wizyjny w otwartej przestrzeni publicznej. Monitoring w otwartej przestrzeni publicznej będzie prowadzony jedynie przez podmioty publiczne lub podmioty niepubliczne działające na ich rzecz. Monitoring prowadzony w takim miejscu, ma służyć wyłącznie zapewnieniu bezpieczeństwa lub ochronie osób i mienia. Decyzja o budowie lub rozbudowie systemu monitoringu wizyjnego w otwartej przestrzeni podejmowana będzie w formie uchwały rady gminy lub rady miasta. Taka decyzja będzie wymagała również opinii lokalnej społeczności. Instalowanie lub rozbudowa systemów monitoringu wizyjnego w otwartej przestrzeni publicznej poprzedzone będą analizą, która pozwoli na stwierdzenie, czy faktycznie istnieje potrzeba prowadzenia monitoringu w danym miejscu. W odniesieniu do tego rodzaju systemów prowadzona będzie również cykliczna (coroczna) analiza ich skuteczności jako narzędzia służącego zapewnieniu bezpieczeństwa.
2) Monitoring wizyjny w zamkniętej przestrzeni publicznej. Monitoring wizyjny w zamkniętej przestrzeni publicznej przeznaczonej do użytku publicznego będzie mógł być prowadzony także przez podmioty nierealizujące zadań publicznych w celu ochrony osób i mienia. Niezbędnym warunkiem będzie natomiast posiadanie tytułu prawnego do zarządzania obszarem lub obiektem, który jest monitorowany.
3) Monitoring wizyjny w przestrzeni prywatnej. Poza zakresem projektowanej regulacji znajdą się osoby fizyczne, które prowadzą monitoring wizyjny w celach prywatnych, a jego zasięg obejmuje wyłącznie obszar będący prawnie w ich dyspozycji. Jednak jeżeli taki monitoring będzie obejmował swym zasięgiem fragment otwartej przestrzeni publicznej, ich użytkownicy będą zobowiązani do zamieszczenia tablicy informacyjnej z piktogramem. Ten sam obowiązek trzeba będzie spełnić w sytuacji, w której przestrzeń prywatna ma charakter otwarty, tzn. nie jest jednoznacznie wyodrębniona i oddzielona od innych przestrzeni, co może utrudnić jej rozpoznanie przez inne osoby.
Ustawa wprowadzi też funkcję administratora systemu monitoringu wizyjnego, który będzie odpowiedzialny m.in. za zapewnienie ochrony odbieranego, rejestrowanego, odtwarzanego lub przetwarzanego obrazu. Zadaniem administratora będzie także zabezpieczenie obrazu przed udostępnieniem osobom nieupoważnionym, zabraniem kopii rejestrowanego obrazu przez osobę nieuprawnioną, zmianą, utratą lub zniszczeniem zarejestrowanego obrazu. Nagrania nie będą przechowywane dłużej niż 90 dni, chyba że uprawnione instytucje wystąpią o ich zabezpieczenie.
Uprawnienie do kontroli zgodności prowadzenia monitoringu wizyjnego z przepisami przysługiwać będzie Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych.
Projektowane przepisy zabraniają prowadzenia monitoringu wizyjnego rejestrującego jednocześnie obraz i dźwięk oraz jego prowadzenia w miejscach, w których mogłoby dojść do naruszenia godności człowieka. Nie będzie można także stosować atrap kamer w otwartej przestrzeni publicznej.
Przypomnijmy, że projekt (a właściwie założenia do projektu) w pierwotnej wersji pojawiły się w grudniu 2013 roku.
– Na tle niespiesznych prac nad projektem ustawy, uderza ilość energii i czasu, jaki MSW poświęca na działania komunikacyjne. Resort jest najbardziej aktywnym urzędem na Twitterze (średnio 10 tweetów dziennie), a na same animacje promujące przygotowany w grudniu projekt założeń wydał 24 tys. złotych. Przedłużające się w nieskończoność prace nad regulacją prawną funkcjonowania monitoringu Rzecznik Praw Obywatelskich nazwała niedawno poważnym zaniechaniem legislacyjnym państwa. Może warto część energii poświęconej działaniom PR-owym przekierować na prace merytoryczne – komentował na portalu panoptykon.org Wojciech Klicki
projekt założeń do projektu ustawy o monitoringu wizyjnym
