Prawo

Zezwolenia na sprzedaż alkoholu

W kompetencji rady gminy leży ustalenie zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Przepisy nie upoważniają jej jednak do określania warunków, jakie muszą spełniać placówki prowadzące sprzedaż alkoholu ani do określania, gdzie może ona być prowadzona. Ponadto rada musi precyzyjnie określić miejsca, gdzie wprowadza odstępstwa od zakazu spożywania alkoholu w miejscach publicznych.

W uchwale w sprawie ustalenia na terenie gminy maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych, zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania oraz odstępstw od zakazu spożywania napojów alkoholowych, rada gminy postanowiła, że lokale gastronomiczne posiadające zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży, mogą prowadzić sprzedawanie tych napojów w ogródkach gastronomicznych uruchomionych przed tymi lokalami. Wojewoda kontrolując uchwałę uznał, że rada istotnie naruszyła prawo poprzez przekroczenie upoważnienia ustawowego. Wskazał, że art. 12 ust. 3 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (DzU z 2018 r., poz. 2137, ze zm, dalej: uowt) nie upoważnia rady gminy do określania warunków, jakie muszą spełniać placówki prowadzące sprzedaż alkoholu ani do określania, gdzie taka sprzedaż może być prowadzona. Ponadto wojewoda miał zastrzeżenia do wprowadzonych w uchwale odstępstw od zakazu spożywania alkoholu w miejscach publicznych.

Sprawa trafiła do wojewódzkiego sądu administracyjnego. WSA wyjaśnił, że zaskarżona uchwała stanowi akt prawa miejscowego, do którego wydania delegację ustawową zawiera art. 12 uowt. Zgodnie z powołanym przepisem rada gminy ustala, w drodze uchwały, maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych na terenie gminy (ust. 1) oraz zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych (ust. 3). Jak wskazuje się w orzecznictwie, pod pojęciem zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych należy rozumieć ich rozmieszczenie w terenie, a w szczególności usytuowanie względem miejsc chronionych, takich jak szkoły, przedszkola, czy inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńcze, a także inne obiekty, które rada gminy uzna za zasługujące na szczególną ochronę (por. wyrok WSA w Warszawie z 30 stycznia 2020 r., sygn. akt VIII SA/Wa 846/19; wyrok WSA w Łodzi z 12 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Łd 1039/19; wyrok WSA w Olsztynie z 8 października 2019 r., sygn. akt II SA/Ol 605/19). Inaczej mówiąc, rada gminy dokonuje jedynie ustaleń w zakresie położenia punktów sprzedaży względem innych obiektów, przy czym nie jest uprawniona do określania lokali, w których możliwe jest prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych, ani nie może określać wymogów dla pomieszczeń, w których ma być prowadzona taka sprzedaż, gdyż leży to w gestii ustawodawcy (por. wyrok WSA w Łodzi z 11 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Łd 1013/19, CBOSA).

Słusznie zatem wojewoda podniósł, że rada gminy, uchwalając, że lokale gastronomiczne posiadające zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży, mogą prowadzić sprzedawanie tych napojów w ogródkach gastronomicznych uruchomionych przed tymi lokalami, wykroczyła poza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 12 ust. 3 uowt i tym samym dopuściła się istotnego naruszenia tego przepisu. Określanie szczegółowych wytycznych odnośnie do pomieszczeń lub miejsc, w których napoje alkoholowe mogą być sprzedawane i podawane, jak np. wskazywanie ogródków gastronomicznych znajdujących się przed lokalami jako miejsc, w których mogą być sprzedawane i podawane napoje alkoholowe, nie leży w kompetencji organów uchwałodawczych gminy.

Sąd odniósł się także do drugiego aspektu sprawy, tj. wprowadzonych w uchwale odstępstw od zakazu spożywania alkoholu. Wyjaśnił, że art. 14 ust. 2b uowt daje radzie możliwość wprowadzenia, w drodze uchwały, w określonym miejscu publicznym na terenie gminy, odstępstw od zakazu spożywania napojów alkoholowych, jeżeli uzna, że nie będzie to miało negatywnego wpływu na odpowiednie kształtowanie polityki społecznej w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi, o której mowa w art. 2 ust. 1 uowt i nie będzie zakłócało bezpieczeństwa i porządku publicznego. Nie budzi wątpliwości, że uchwała przewidująca odstępstwo od zakazu spożywania alkoholu musi być powiązana z konkretnym miejscem publicznym, w którym możliwe będzie spożywanie alkoholu. Tymczasem, jak wynika z kwestionowanej uchwały, rada wprowadziła odstępstwo od zakazu spożywania napojów alkoholowych na placach, terenach wiejskich, miejscach rekreacyjnych na czas organizacji imprez rozrywkowych ogólnodostępnych stanowiących własność gminy. W ocenie sądu rozpoznającego sprawę, takie określenie miejsca publicznego jest zbyt ogólne i niejednoznaczne. Brak precyzyjnego określenia miejsca, w którym wprowadza się odstępstwo od zakazu spożywania napojów alkoholowych, prowadzić może do różnorakich interpretacji tego zapisu i w konsekwencji objęcia jego dyspozycją takich miejsc publicznych, które nie leżały w zamiarze uchwałodawczy.

Wyrok WSA w Olsztynie z 13 sierpnia 2020 r., sygn. akt II SA/Ol 1123/19

Aby zapewnić prawidłowe działanie i wygląd niniejszego serwisu oraz aby go stale ulepszać, stosujemy takie technologie jak pliki cookie oraz usługi firm Adobe oraz Google. Ponieważ cenimy Twoją prywatność, prosimy o zgodę na wykorzystanie tych technologii.

Zgoda na wszystkie
Zgoda na wybrane