Rada gminy przyjęła regulamin trybu przyznawania stypendiów sportowych. Radni ograniczyli krąg podmiotów uprawnionych do otrzymania stypendium do zawodników, którzy w roku przyznania stypendium są zawodnikami klubu sportowego, posiadają licencję polskiego związku sportowego, biorą udział we współzawodnictwie sportowym, organizowanym przez polski związek sportowy lub międzynarodową organizację sportową w danej dziedzinie i uprawiają dyscyplinę olimpijską lub paraolimpijską. Taki zapis uchwały zaskarżył prokurator. W jego opinii, po pierwsze, nie mieści się on w upoważnieniu do określania warunków przyznawania stypendiów, o których mowa w art. 31 ust. 3 ustawy o sporcie, po drugie, jest modyfikacją wskazanego w art. 31 ust. 1 upoważnienia, a po trzecie – stanowi istotne naruszenie zasady równości wobec prawa określonej w art. 32 Konstytucji RP.
Sąd przyznał rację prokuratorowi. W swoim uzasadnieniu wskazał, że w zakwestionowanych przepisach doszło do nieznajdującego podstawy prawnej pozbawienia pewnej grupy członków wspólnoty samorządowej możliwości ubiegania się o stypendium sportowe, wykraczającego poza zakres upoważnienia ustawowego. Sąd uznał, że kreowane przez gminę w drodze uchwały zasady przyznawania stypendiów, jako przepisy wykonawcze wobec ustawy, nie mogą zawężać granic ustawowego upoważnienia gminy. Wskazane wyżej zapisy uchwały wykraczają poza zakres upoważnienia i naruszają konstytucyjną zasadę sprawiedliwości społecznej (art. 2 Konstytucji RP), która wymaga, by zróżnicowanie prawne poszczególnych podmiotów pozostawało w odpowiedniej relacji do różnic w sytuacji tych podmiotów oraz zasadę równości wynikającą z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, a także zakaz dyskryminacji obywateli przez odmawianie niektórym z nich określonych uprawnień z powodów nieznajdujących podstaw w obowiązujących normach prawnych (art. 32 ust. 2 Konstytucji RP).
Ustawodawca bowiem jasno wskazał, że jedynymi kryteriami ustalania zasad przyznawania stypendiów są znaczenie danego sportu dla jednostki samorządowej oraz osiągnięty wynik sportowy.
(Wyrok WSA w Gdańsku z 30 czerwca 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 303/16)