Prawo

Wpis do ewidencji zabytków trzeba uzasadnić

Przy wpisie zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytku należy dobrze uzasadnić powód, dla którego uznaje się, że dany obiekt jest zabytkiem. Krótkie i ogólnikowe uzasadnienie może mieć zastosowanie jedynie w przypadku budynków, które już na pierwszy rzut oka stanowią zabytki ze względu na swe walory architektoniczne

Wojewódzki Konserwator Zabytków sporządził kartę zabytku i umieścił w wojewódzkiej ewidencji zabytków nieruchomości dom, po czym poinformował o tym fakcie jego właścicielkę.  W karcie zabytku napisał jedynie: budynek mieszkalny z lat 50-tych XX wieku z pokojami letniskowymi na wynajem, ul. [...], gmina K., powiat n. budynek podlegający ochronie ze względu na zachowaną historyczną formę charakterystyczną dla zabudowy ulicy [...] w K.

Właścicielka nie zgodziła się z decyzją konserwatora i zakwestionowała włączenie budynku do wojewódzkiej ewidencji zabytków. Wskazała, że wbrew twierdzeniom organu, budynek nie nosi żadnych cech, które mogłyby go kwalifikować jako obiekt zabytkowy. W ocenie właścicielki budynku, włączenie go do ewidencji zabytków stanowi naruszenie prawa własności oraz zasady demokratycznego państwa prawnego.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

 

Sąd przyznał rację skarżącej i cofnął decyzję organu wskazując, że nie udokumentował i nie wyjaśnił on należycie przyczyn wpisu spornej nieruchomości do ewidencji zabytków. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy o zabytkach, zabytkiem jest nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.

W tej sprawie organ posłużył się natomiast jedynie ogólnikowymi stwierdzeniami, że budynek stanowi przykład zachowania typowych elementów budownictwa dla regionu górskiego i uzdrowiskowego, posiada cechy budownictwa pienińskiego oraz jest przykładem domu budowanego według określonych zasad, z zastosowaniem pewnych charakterystycznych elementów, proporcji, kątów nachylenia. W żaden sposób nie można więc zdekodować przyczyn, z powodu których akurat ta nieruchomość została wpisana do ewidencji zabytków. W szczególności nie wynika to z załączonej do protokołu oględzin dokumentacji fotograficznej. Przyjmując ogólnikową argumentację organu, w zasadzie większość obiektów w tamtym rejonie można byłoby uznać za zabytek. Dla przeciętnego odbiorcy nie ma w tym budynku cech, które świadczyłyby o konieczności wpisu do ewidencji zabytków. W konsekwencji stwierdzić należy, że organ nie wyjaśnił powodów, dla których dokonał tego wpisu. Tak krótkie i ogólnikowe uzasadnienie, jakie sporządził organ, mogłoby mieć zastosowanie jedynie w przypadku budynków, które już na pierwszy rzut oka stanowią zabytki ze względu na swe walory architektoniczne, co w niniejszej sprawie nie ma miejsca.

 

Wyrok WSA w Krakowie z 8 marca 2019 r., sygn. akt II SA/Kr 1526/18

Aby zapewnić prawidłowe działanie i wygląd niniejszego serwisu oraz aby go stale ulepszać, stosujemy takie technologie jak pliki cookie oraz usługi firm Adobe oraz Google. Ponieważ cenimy Twoją prywatność, prosimy o zgodę na wykorzystanie tych technologii.

Zgoda na wszystkie
Zgoda na wybrane