Jak poinformowała w niedzielę wieczorem Obwodowa Komisja ds. Referendum w Nieszawie, w głosowaniu w sprawie odwołania rady miasta wzięło udział 488 osób, spośród których 469 oddało ważne głosy. Za odwołaniem rady opowiedziało się 435 osób, 34 było przeciw. Udział w referendum w sprawie odwołania obecnego burmistrza wzięło 487 osób, spośród których 470 oddało ważne głosy. Za odwołaniem Mariana Tołodzieckiego opowiedziało się 409 wyborców, a 61 było przeciw.
Zgodnie z przepisami, by referendum było wiążące do urn powinno pójść w niedzielę co najmniej 3/5 liczby osób, które oddały ważne głosy w poprzednich wyborach. W przypadku decyzji o odwołaniu rady Nieszawy minimum to było 722 wyborców, a burmistrza – 652.
W Nieszawie problemy zaczęły się w 2010 roku kiedy zbankrutowała firma Jantur, której prezesem był przewodniczący rady Roman Ch., główny pracodawca w gminie (obecnie oskarżony o oszustwa). Pogorszyło to znaczące sytuację finansową mieszkańców i miasta.
W 2010 roku z funkcji burmistrza zrezygnował też Andrzej Nawrocki. Przedstawiał różne powody rezygnacji. Mówił zarówno o niemożności dojścia do porozumienia z radą jak i o problemach finansowych miasta spowodowanych polityką państwa (do tego drugiego tłumaczenia miał być jednak namówiony przez kolegów samorządowców).
Nowy burmistrz Marian Tołodziecki od początku miał trudną sytuację. W radzie minimalną przewagę mają jego przeciwnicy, którzy już od ponad pół roku bojkotują posiedzenia rady. Jak tłumaczą są one zwoływane wyłącznie jako nadzwyczajne. Taki wybieg formalny oznacza, że do porządku obrad nie można wprowadzić jakichkolwiek zmian, np. postulowanego przez większość radnych wniosku o odwołanie obecnej przewodniczącej rady miejskiej.
W ministerstwie administracji i cyfryzacji cały czas oczekuje wniosek o ustanowienie zarządu komisarycznego w Nieszawie skierowany przez wojewodę kujawsko-pomorskiego.
Rada miejska nie podjęła m.in. uchwał w sprawie budżetu, stawek podatków i „pakietu odpadowego”.
Większy artykuł z Nieszawy w kolejnym (9) numerze Wspólnoty.
