Starosta ogłosił nabór na wolne stanowisko pracy. Wpłynęły dwie aplikacje, w tym złożona przez G. B. Przeprowadzono rozmowę kwalifikacyjną z oboma kandydatami. Niższą liczbę punktów z tej rozmowy uzyskał G. B., w efekcie zdecydowano, że w wyniku zakończenia procedury naboru na stanowisko wybrana została druga z aplikujących osób. Jednak G. B. złożył skargę do WSA zarzucając staroście naruszenie art. 13a ustawy z 21 listopada 2008 roku o pracownikach samorządowych (DzU nr 223, poz. 1458 ze zm., dalej: ups).
W odpowiedzi starosta wskazał, że zakres rozmowy obejmował nie tylko informacje zawarte w aplikacjach kandydatów, a w konsekwencji spełnianie niezbędnych wymagań, ale również oceniano bezpośredni kontakt, wiedzę o powiecie, czy o zadaniach wydziału. Zdaniem organu, skarżący nie spełnił niezbędnego wymogu dotyczącego znajomości przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Sąd pierwszej instancji uznał skargę za zasadną, bowiem dokumentacja konkursowa nie odpowiada wymogom zawartym w ustawie o pracownikach samorządowych. Wskazano, że protokół z przeprowadzonego naboru nie daje jasnej i przejrzystej odpowiedzi na pytanie o zastosowane metody i techniki naboru, a w żadnym razie nie uzasadnia, dlaczego każdy z kandydatów uzyskał daną liczbę punktów. Doszło tym samym do rażącego naruszenia zasady otwartości i przejrzystości konkursu, które miało wpływ na jego rozstrzygnięcie. Zdaniem sądu, organ dopuścił się naruszenia art. 14 ust. 2 pkt 3 i 4 ups w zw. z art. 11, które stanowi wystarczającą podstawę do stwierdzenia bezskuteczności podjętej czynności.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrując sprawę uchylił zaskarżony wyrok – zauważył, że skoro sąd wojewódzki doszedł do przekonania, że przedmiotem skargi jest czynność z zakresu administracji publicznej – dotycząca uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa – i w tym aspekcie uznał dopuszczalność skargi G. B., to winien z urzędu zawiadomić o toczącym się postępowaniu drugiego kandydata M. S., który wygrał nabór. Z mocy art. 33 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. DzU z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm., dalej ppsa) osoba, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego, jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony. Natomiast przepis art. 12 ppsa stanowi, że ilekroć w tej ustawie jest mowa o stronie, rozumie się przez to również uczestnika postępowania. Nie zawiadamiając o toczącym się postępowaniu sądowym osoby, której interesu prawnego niewątpliwe dotyczył wynik postępowania, skoro wyrokiem stwierdzono bezskuteczność czynności w postaci wyniku naboru na wolne stanowisko urzędnicze, a osoba ta została wybrana przez starostę na to stanowisko, sąd wojewódzki dopuścił się nieważności postępowania, bo strona, tj. M. S., został pozbawiony możności obrony swych praw (art. 183 § 2 pkt 5 ppsa).
Wyrok NSA z 27 maja 2020 r., sygn. akt I OSK 1705/19
