Burmistrz działając na podstawie art. 31 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 17 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wydał zarządzenie w sprawie powołania Rady Kobiet oraz ustalenia zasad naboru i działania (dalej: zarządzenie o powołaniu). W treści aktu określono charakter (opiniodawczy i konsultacyjny) wskazanej rady, jej zadania, termin i zasady powoływania i zgłaszania do udziału w pracach tego podmiotu, strukturę organizacyjną, czas kadencji członków Rady, posiadane uprawnienia, jak również warunki utraty członkostwa w niej. Rozstrzygnięciem nadzorczym wojewoda stwierdził nieważność zarządzenia wskazując, że art. 31 u.s.g. nie może stanowić podstawy dla wydanego zarządzenia, gdyż przepis ten jest upoważnieniem ustawowym w ściśle określonych ramach prawnych do podejmowania przez organ wykonawczy czynności w zakresie reprezentowania gminy. Prowadzenie spraw gminy odnosi się do sfery stosunków wewnętrznych, obejmuje akty zarządzania i kierowania, które są niezbędne do funkcjonowania gminy i realizowania jej zadań. Prawo reprezentowania zaś oznacza kompetencję do dokonywania w imieniu gminy czynności prawnych wobec osób trzecich ze skutkiem dla gminy. Ustawa o samorządzie gminnym nie określa zakresu przysługującej wójtowi, burmistrzowi reprezentacji, jednak należy przyjąć, że chodzi o reprezentację gminy zarówno w sferze publicznoprawnej (ustrojowej), jak i cywilnoprawnej, a w obrębie tej należy uznać, że prawo to rozciąga się i na czynności sądowe, i na pozasądowe.
Sąd rozpatrując sprawę przyznał rację organowi nadzorczemu i wyjaśnił, że kompetencja do realizacji zadań gminy dotyczących wspierania i upowszechniania idei samorządowej wśród mieszkańców gminy, w tym zwłaszcza wśród młodzieży – w szczególności poprzez tworzenie młodzieżowych rad gmin czy rad seniorów – została przez ustawodawcę powierzona radom gmin, a nie organom wykonawczym gmin. Zgodnie bowiem z art. 5b i 5c u.s.g. to rada gminy na wniosek zainteresowanych środowisk może wyrazić zgodę na utworzenie młodzieżowej rady gminy czy rady seniorów mającej charakter konsultacyjny (art. 5b ust. 2, art. 5c ust. 3 u.s.g.).
Wyrok WSA w Olsztynie z 15 października 2019 r. sygn. akt II SA/Ol 659/19
