Rada gminy podjęła uchwałę w sprawie określenia zasad udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru lub znajdującym się w gminnej ewidencji zabytków. Jako podstawę prawną wskazała art. art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (DzU z 2021 r. poz. 1372, ze zm., dalej: usg) oraz art. 81 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (DzU z 2021 r. poz. 710, ze zm., dalej: uozoz). W uchwale określono załączniki, jakie wnioskodawca powinien dołączyć do wniosku. Wśród nich wskazano kserokopię karty gminnej ewidencji zabytków.
Jak zauważył organ nadzoru, zgodnie z art. 22 ust. 4 uozoz wójt prowadzi gminną ewidencję zabytków w formie zbioru kart adresowych zabytków nieruchomych z terenu gminy. Z kolei w myśl art. 220 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (DzU z 2021 r. poz. 735, ze zm., dalej: kpa) organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia ani oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, jeżeli możliwe są do ustalenia przez organ na podstawie posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych. Organ jest zobligowany do korzystania w ustalaniu faktów i stanu prawnego z posiadanych ewidencji, rejestrów i innych danych, dokumentów urzędowych przedstawianych do wglądu przez zainteresowanego, a także z rejestrów publicznych prowadzonych przez inne podmioty publiczne oraz do wymiany informacji w drodze komunikacji elektronicznej z innymi podmiotami publicznymi. W konsekwencji przyjęte w uchwale rozwiązanie, w ocenie organu nadzoru, pozostawało w sprzeczności z art. 220 § 1 kpa, dlatego organ orzekł o nieważności uchwały w całości.
Uchwała Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z 29 marca 2022 r. nr IX/682/2022
