Miejskie przewozy ruszyły w Lidzbarku Warmińskim pod koniec 2021 roku. Pomysł jednak wykiełkował wcześniej i rodził się przez kilka lat
– Plany stworzenia bezpłatnej komunikacji powstały w 2016 roku. Od początku było założenie, że będzie ona ekologiczna – mówi burmistrz. Jak wyjaśnia, ta idea wpisywała się w rozwój gospodarczy miasta oparty na czterech głównych kierunkach: turystyce, sporcie, uzdrowisku oraz mikro- i małych przedsiębiorstwach. – Do tej strategii wprowadziliśmy szereg inwestycji, które miały się ze sobą zazębiać, w konsekwencji dając możliwość rozwoju gospodarczego. Jeżeli robiliśmy drogi, to pod kątem również ścieżek pieszych, rowerowych, ale i przystanków. Myśleliśmy o komunikacji i pamiętając o uzdrowisku od razu pojawił się pomysł, żeby autobusy były elektryczne. Myśląc o turystyce zachęcamy do aktywnego zwiedzania miasta, pieszo, na rowerach, ale też dajemy możliwość zwiedzania przy wykorzystaniu komunikacji miejskiej – wyjaśnia Jacek Wiśniowski i dodaje, że priorytetem było też, aby Lidzbark zasługiwał za miano zielonego miasta.
Tabor zeroemisyjny
Komunikacja miejska ruszyła 3 lata temu – jesienią 2021 roku. Tworzyły ją dwa elektryczne autobusy, które udało się kupić dzięki dofinansowaniu z RPO Województwa Warmińsko-Mazurskiego na lata 2014–2020. Okazało się, że to jednak za mało wobec rosnącej liczby pasażerów i konieczne okazało się włączenie do taboru dwóch spalinowych pojazdów. Miasto od razu złożyło też wniosek o zakup dwóch kolejnych elektryków. Udało się je kupić w sierpniu 2023 r. i wtedy wycofano z użytku pojazdy spalinowe. Od tego czasu tabor jest w 100 proc. zeroemisyjny. Wszystkie autobusy są chińskiej marki Yutong, obecnie największego producenta autobusów i autokarów na świecie (elektryki tego producenta jeżdżą również m.in. w Białymstoku, w Warszawie, Gdańsku, Krakowie, Jeleniej Górze, Wejherowie, Ełku, Kętrzynie i Nysie). 80 proc. wartości 7-milionowego projektu, który obejmował nie tylko nowe pojazdy, ale też m.in. stację ładowania, aplikację informacji pasażerskiej i budowę wiat przystankowych, udało się pozyskać również z RPO.
– Na razie liczba autobusów jest wystarczająca, funkcjonują cztery linie, ale nie wykluczamy w przyszłości zarówno kupna nowych pojazdów, jak i uruchomienia kolejnych tras – mówi Wiśniowski. – Myślimy o mniejszych busach, które mogłyby obsługiwać krótsze odcinki, a także o trasie pomiędzy strefą uzdrowiskową a centrum miasta.
Gra warta świeczki
Komunikacja od początku jest bezpłatna dla wszystkich. Władze Lidzbarka zrezygnowały z biletów dla osób przyjezdnych, bo wymagałoby to uruchomienia całej infrastruktury związanej z kontrolą i windykacją, a to, jak dodaje Wiśniowski, jest największą częścią kosztów przy przewozach w miastach.
Na funkcjonowanie miejskich autobusów z budżetu Lidzbarka corocznie przeznaczane jest około miliona złotych. – Biorąc pod uwagę zmniejszenie emisji spalin i ryzyka wypadków drogowych, większą funkcjonalność przejazdów na terenie miasta i zwiększenie ruchu turystycznego, myślę, że gra jest warta świeczki i że więcej zyskujemy niż ponosimy kosztów – zauważa burmistrz.
W przyszłości bieżące koszty utrzymania komunikacji mogą się zmniejszyć, ponieważ miasto jest na etapie projektowania farmy fotowoltaicznej, do której mają zostać podłączone obiekty użyteczności publicznej i która pozwoli na tańsze ładowanie autobusów. Kolejnym projektem będzie przejęcie budynków dawnego dworca PKP i zorganizowanie tam zajezdni autobusowej – również z instalacją OZE.
Obecnie energię miasto kupuje od koncernu Veolia, które zbudowało w Lidzbarku Ciepłownię Przyszłości, korzystającą ze źródeł OZE.
