Działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 30 ust. 6 ustawy z 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, rada gminy podjęła uchwałę w sprawie ustalenia Regulaminu określającego wysokość oraz szczegółowe warunki przyznawania i wypłacania nauczycielom dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego i za warunki pracy oraz niektórych innych składników wynagrodzenia.
Rada postanowiła w niej, że nauczycielowi rozpoczynającemu pracę w szkole dodatek motywacyjny może być przyznany po przepracowaniu co najmniej 5 miesięcy. W ocenie wojewody przesłanka warunkująca otrzymanie dodatku motywacyjnego od okresu zatrudnienia w danej placówce nie mieści się wśród ogólnych warunków przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego, określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31 stycznia 2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 416 z późn. zm.). Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych. W wyroku z 31 maja 2006 r. (sygn. akt IV SA/Wr 304/06) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wskazał, że przepisy art. 30 ust. 5 i 6 ustawy Karta Nauczyciela upoważniają ministra właściwego do spraw oświaty do określenia w drodze rozporządzenia ogólnych warunków przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego oraz właściwy organ prowadzący szkolę do określenia szczegółowych warunków przyznawania tych dodatków. Z brzmienia tych przepisów wynika, że określenie szczegółowych warunków przyznawania dodatku motywacyjnego ma na celu konkretyzację ogólnych warunków określonych w wydanym na podstawie art. 30 ust. 5 ustawy Karta Nauczyciela rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z 31 stycznia 2005 r.
Kompetencja rady gminy nie obejmuje swym zakresem wskazania innych przesłanek, które nie mieszczą się w ramach ogólnych warunków przyznawania dodatków motywacyjnych (por. także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 7 października 2008 r., sygn. akt III SA/Lu 249/08).
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z 4 sierpnia 2016 r., Nr NK-II.4131.130.2016.DM
